Zespół Placówek Oswiatowych

„Zadaniem każdego człowieka 

jest być twórcą własnego życia: 

człowiek ma uczynić z niego arcydzieło sztuki.”

(Jan Paweł II, List do artystów, 1999 r.)

W poniedziałek, 18 maja 2020 roku minie dokładnie sto lat od dnia, gdy na świat przyszedł jeden z największych Polaków, który zmienił oblicze świata i Kościoła.

„Muszę powiedzieć, że wówczas, 18 maja 1920 roku, […] o dziewiątej rano, nie było mnie jeszcze na świecie. Jak mi później powiedziano, urodziłem się po południu między piątą a szóstą. Mniej więcej w tym samym czasie, po południu między piątą a szóstą, tyle że pięćdziesiąt lat później, zostałem wybrany na papieża”.

Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach, w kamienicy przy ul. Kościelnej 7 (dawniej Rynek 2) jako drugi syn Emilii i Karola Wojtyłów. Atmosfera panująca w domu rodzinnym, jego otoczenie, dzieciństwo i bliskie osoby, silnie wpłynęły na rozwój duchowy i intelektualny przyszłego Papieża. To miejsce na zawsze pozostało bliskie Jego sercu.

„Z wielkim wzruszeniem patrzę na to miasto lat dziecięcych, które było świadkiem mych pierwszych kroków, pierwszych słów. Miasto mojego dzieciństwa, dom rodzinny, kościół Mojego chrztu świętego. Pragnę wejść w te gościnne progi, na nowo ukłonić się rodzinnej ziemi…”

Karol Wojtyła mieszkał w rodzinnym domu przez 18 lat. W 1938 roku razem z ojcem wyjechał do Krakowa. W czasie okupacji pracował w krakowskich kamieniołomach, potem wstąpił do tajnego seminarium. W 1946 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Jego pierwszą parafią była Niegowić. Potem pracował z młodzieżą w parafii św. Floriana w Krakowie. Wojtyła był cenionym naukowcem i wykładowcą, znawcą filozofii i teologii. W 1958 roku został mianowany biskupem, w 1963 arcybiskupem, a w 1967 otrzymał nominację kardynalską. Po śmierci Jana Pawła I w 1978 roku drugie konklawe wybrało Karola Wojtyłę na nowego papieża. Polak przyjął imię Jana Pawła II, a jego pontyfikat trwał ponad 26 lat i był jednym z najdłuższych w historii.

Nie ma wątpliwości, że święty Jan Paweł II to postać ponadczasowa. Miał ogromny wpływ na Kościół Katolicki, na losy Polski, Europy i świata. Zzapałem niósł Chrystusowy pokój i nadzieję.Uczył otwartości na każdego człowieka i wrażliwości na jego potrzeby. Świadczą o tym już pierwsze słowa Jego homilii z inauguracji pontyfikatu: „Nie lękajcie się, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi”. Te słowa napełniły nadzieją serca wielu ludzi.

Jan Paweł II zaskakiwał nieustannie swoim entuzjazmem i pracowitością. Pisał listy do dzieci, młodzieży i ludzi w podeszłym wieku, chorych i zdrowych, wierzących i szukających drogi do prawdy i miłości. Całe swoje życie ofiarował Maryi – o tym świadczy Jego zawołanie: „Totus Tuus!” – „Cały Twój!”.Jego umiłowaną modlitwą był Różaniec. Papież ustanowił Rok Różańca Świętego, napisał List Apostolski o Różańcu i dodał do Różańca czwartą część: Tajemnicę Światła.

Ojciec Święty zabiegał o zjednoczenie wierzących w Boga. Nikt tak jak On nie potrafił zgromadzić ludzi, aby czuli się prawdziwą wspólnotą. Każde Jego słowo, gest, uśmiech wzbudzały ogromny entuzjazm. Był człowiekiem wielkim. Jednakże Jego wielkość tkwiła nie w zaszczytach i funkcjach przez Niego sprawowanych, ale w pokorze, dobroci i zrozumieniu drugiego człowieka. Ta postawa wzięła się nie tylko z głębokiej wiary, ale miała swoje źródło w przebytej drodze życia.

Przez kilkadziesiąt lat uczył nas jak żyć. Nawet w ostatnich godzinach swego ziemskiego życia prowadził katechezę. Uczył jak umierać- pięknie, po ludzku, po chrześcijańsku. Swym cierpieniem pisał chyba najpiękniejszą encyklikę.  Kiedy odszedłdo Domu Ojca, cały świat trwał na modlitwie i żałobie. 

Niech wyjątkowa rocznica 100. urodzin Papieża Polaka – naszego patrona zmobilizuje nas do modlitewnej wdzięczności za Jego obecność. Niech nie będzie tylko wzruszającym wspomnieniem historycznego wydarzenia, lecz zaproszeniem do pójścia drogą, którą wytrwale nam wskazywał.

Społeczność Zespołu Placówek Oświatowych w Wąsewie przygotowywała się do tego jubileuszu. Miało to być wspólne świętowanie urodzin Papieża. Niestety panująca sytuacja uniemożliwiła realizację tychże zamierzeń. Uznaliśmy, że w tym trudnym czasie- bardziej niż kiedykolwiek wcześniej-  powinniśmy się zjednoczyć i skoro mamy tak Wielkiego Patrona, to powinniśmy wspólnie, choć zdalnie, przygotować się do tej wyjątkowej rocznicy.

W przeddzień urodzin Papieża, w niedzielę 17 maja 2020 roku, proboszcz parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, ksiądz Leszek Rukat, odprawił uroczystą Mszę Świętą w intencji całej społeczności szkolnej, jak również rodziców i dziadków, którzy z troską i cierpliwością poświęcają czas dzieciom w trakcie nauki w domu. Modlił się o Bożą Opiekę i wszelkie łaski, które są potrzebne wszystkim w okresie pandemii. 18 maja 2020 roku Wójt Gminy Wąsewo- pan Rafał Kowalczyk, dyrektor Zespołu Placówek Oświatowych im. Papieża Jana Pawła II w Wąsewie- pan Dariusz Morawski, wicedyrektor- pani Agnieszka Godlewska, ksiądz proboszcz Leszek Rukat oraz przedstawiciel Rady Rodziców- pani Iwona Fercho złożyli kwiaty przy pomniku patrona szkoły. Wikariusz naszej parafii, ksiądz Dariusz Krajewski w przygotowanej katechezie przybliżył wartość nauczania Jana Pawła II w życiu każdego człowieka. Rocznicę urodzin swego patrona uczciła również społeczność szkolna.  Uczniowie zaprezentowali recytację utworu Karola Wojtyły „Mysterium Meum Mihi” oraz fragmentu pieśni „Ave Maria” i piosenkę „Pieśń dla Jana Pawła II”. Prezentem urodzinowym dla Papieża były również prace ilustrujące momenty z życia Jana Pawła II oraz nagrania różnych ćwiczeń, konkurencji sportowych. Zdjęcia prac i nagrane filmiki przesłane zostały drogą elektroniczną i zostaną zamieszczone na stronie internetowej szkoły. Jednak najlepszym darem dla Ojca Świętego jest nasze życie zgodne z Jego nauczaniem. 

Piękne słowa, pełne miłości i troski o człowieka, na zawsze pozostaną w naszych sercach:

„Musicie być mocni, drodzy bracia i siostry! Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów. Musicie być mocni mocą nadziei (...) Musicie być mocni mocą miłości (...).”