Zespół Placówek Oswiatowych

Dnia 4 marca w ZPO w Wąsewie mogliśmy obejrzeć dwie najnowsze produkcje filmowe. Przedszkolaki  i uczniowie szkoły podstawowej „Minionki”, natomiast młodzież gimnazjum „Pilecki”.

Film „Pilecki" to polski fabularyzowany dokument w reżyserii Mirosława Krzyszkowskiego przedstawiający historię rotmistrza Witolda Pileckiego. Bohaterowi towarzyszymy od czasów jego młodości, przez dramatyczne wydarzenia II wojny światowej, aż po uwięzienie i śmierć w maju 1948 roku. Rolę rotmistrza grał Marcin Kwaśny.

Witold Pilecki to jedna z bardziej fascynujących postaci w najnowszej historii Polski. Swoje życie poświęcił walce ze zbrodniczymi dyktaturami XX wieku - niemieckim narodowym socjalizmem i sowieckim komunizmem. Zaliczany jest  do sześciu najodważniejszych ludzi ruchu oporu II wojny światowej. Losy Pileckiego dobitnie świadczą o jedności planów niemieckich i sowieckich okupantów w stosunku do elity polskiego społeczeństwa.
Latem 1940 roku Pilecki prosi swoich przełożonych o zgodę na realizację misji polegającej na przedostaniu się do obozu koncentracyjnego w Auschwitz w celu założenia w nim organizacji konspiracyjnej. Po otrzymaniu zgody, pod fałszywym nazwiskiem, jako Tomasz Serafiński, 19 września 1940 r. daje się pojmać Niemcom w łapance, a dwa dni później jako więzień nr 4859 trafia do Auschwitz. W obozie tworzy tajny Związek Organizacji Wojskowej, strukturę konspiracyjną, która ma pomagać w podtrzymywaniu morale więźniów, przekazywać informacje spoza obozu, wysyłać raporty o tym, co dzieje się w Auschwitz, przygotować plany powstania w obozie. Za pośrednictwem uciekinierów oraz przez zorganizowaną siatkę pracowników pralni Pilecki przesyła meldunki do swojego dowództwa. To dzięki niemu Zachód mógł dowiedzieć się o skali ludobójstwa dokonywanego w  Auschwitz. 26 kwietnia 1943 roku wraz z Edwardem Ciesielskim i Janem Redzejem Witold Pilecki ucieka z obozu. Kilka miesięcy spędza w oddziale AK w okolicach Nowego Wiśnicza, gdzie pisze pierwszy obszerny Raport z  Auschwitz. Przedostaje się do Warszawy, pracuje w Kedywie. Wiosną 1944 roku na rozkaz gen. Fieldorfa współorganizuje mocno zakonspirowaną „NIE", strukturę, która ma działać na wypadek spodziewanej okupacji sowieckiej. Po raz pierwszy nie podporządkowuje się rozkazom przełożonych i walczy w Powstaniu Warszawskim - najpierw jako zwykły strzelec w kompanii „Warszawianka", później dowodzi jednym z oddziałów zgrupowania Chrobry II, w tzw. Reducie Witolda. Jako jeniec trafia do obozu w Lamsdorf, skąd przeniesiono go do Murnau.
Po wyzwoleniu wstępuje do II Korpusu Polskiego we Włoszech. Na rozkaz gen. Andersa wraca do Polski, aby zbierać informacje o żołnierzach Armii Krajowej i II Korpusu więzionych przez NKWD i zsyłanych na Syberię oraz o sytuacji w kraju. 8 maja 1947 r. zostaje aresztowany i po wielomiesięcznym, brutalnym śledztwie, w sfingowanym procesie, skazany na karę śmierci.

25 maja 1948 roku wyrok w warszawskim więzieniu przy ul. Rakowieckiej wykonał „Kat z Mokotowa" Piotr Śmietański. Miejsce pochówku Witolda Pileckiego znajduje się na tzw. „Łączce” na Wojskowych Powązkach w Warszawie. Zrehabilitowano go w 1991 r.

Film był prawdziwą lekcją historii, na pewno pozostanie w pamięci widzów na długo.

Minionki to urocze stworzenia, które „wiecznie zła pragnąc, wiecznie czynią dobro", a do tego rozbrajają swoim nierozgarnięciem i naiwnością. Te pigułkokształtne potworki potrafią rozbawić nie tylko dzieci, ale i dorosłych.

Animacja filmowa zaczyna się od krótkiej historii ewolucji Minionków. Tytułowi bohaterowie postanawiają wyruszyć w świat, by poszukać nowego przywódcy. Pewnego dnia trafiają do Ameryki, gdzie poznają słynną mistrzynię zła Scarlett O'Haracz. Z ochotą zaczynają jej służyć. Im dłużej ciągnie się ta historia, tym Minionki robią się coraz bardziej nieznośne.

Dzieci najbardziej rozbawiały sceny, kiedy Minionki robiły sobie dowcipy. Film wprowadził wszystkich w dobry nastrój.